Al weer een maand van huis!

Hallo allemaal,

Inmiddels ben ik al weer een maand van huis, wat gaat de tijd toch verschrikkelijk snel. Ik heb het hier zo geweldig naar mijn zin! Iedereen is zo lief voor mij en de kinderen zijn werkelijk geweldig.

De medische ruimte is klaar! Het heeft heel wat zweetdruppeltjes gekost, maar wat zijn we allemaal blij met het mooie resultaat. We hebben daar een computer geplaatst zodat alle medische gegevens van de kinderen kunnen worden bijgehouden zoals lengte, gewicht, BMI, groeicurve, medicatie enz. Er zal hierdoor een beter (medisch) beeld van de kinderen komen en dit is van groot belang voor de kinderen. Daarnaast hebben we ook veel (hulp)middelen aangeschaft. Medicijnen, zoals antibiotica, pijnstillers, verschillende zalfjes en ORS. Het is wel gek, je kunt hier bijna alle medicijnen gewoon kopen, zonder een recept van de dokter. Ook hebben we een grote voorraad multivitaminen ingeslagen voor de kinderen. De kinderen krijgen hier absoluut voldoende te eten, maar vanwege het budget is het niet haalbaar om er ook voor te zorgen dat zij voldoende voedingsstoffen binnen krijgen, vandaar dat we het aan willen vullen met multivitaminen. Verder hebben we ook spullen aangeschaft zoals een bloeddrukmeter, een glucosemeter, een inhalator voor de kinderen met astma enz. Het was soms wel heel lastig om duidelijk te maken wat ik nou precies bedoelde in de betreffende winkel. Vroeg ik bijvoorbeeld om een verband voor onder het gips, kreeg ik een zak met watten of in plaats van een inhalator voor de Ventolin, kreeg ik een zuurstofslang. Ik heb me dus maar aangewend om eerst foto’s op te zoeken op internet van de dingen die ik nodig heb, deze vervolgens op te slaan op mijn telefoon en ze dan te laten zien. Dit werkt toch stukken beter.

Inmiddels heb ik al heel wat kinderen kunnen helpen. Elke avond komen ze voor de medische zorg die ze nodig hebben naar ruimte. Dit varieert enorm, van een wondje op de voet tot een flinke ontsteking onder de oksel en van ringworm tot zelfs een gebroken been. Een van de meiden had namelijk haar enkel verstuikt met het basketballen. Ik vertrouwde het niet en dus we zijn naar het ziekenhuis gegaan, waar het inderdaad gebroken bleek te zijn. Samen met de arts heb ik het gips aangelegd. Helaas had ze het gips zelf de volgende ochtend weer verwijderd. Om kosten te besparen hebben we materialen gekocht en heb ik zelf een nieuw gips aangelegd. Gelukkig heeft ze het daarna niet zelf opnieuw verwijderd en nu maar hopen dat het snel beter gaat!

Ook ben ik nog bij de vrouw op kraamvisite geweest die met ons mee was geweest naar Regina Rica. De bevalling was gelukkig goed gegaan(keizersnede) en ze was na twee dagen in het ziekenhuis al weer thuis. Het baby’tje was nog maar vier dagen oud op het moment dat ik bij haar was. Wat een prachtig popje! (Zie foto)

Verder hebben we nog de verjaardag van Jazel (een van de social workers) gevierd. We hadden een paar boeken gekocht voor haar en dat ingepakt in een kartonnen tasje. Omdat ze niet van hagedissen houdt, hebben ze er een gevangen en deze er ook bij het cadeau ingepakt. Ze gilde het uit! Wat kun je toch een lol beleven om zo’n kleine hagedis. Gelukkig was ze wel erg blij met haar boeken!

We hebben ook nog een bezoek gebracht aan de markt, die is toch iets anders dan in Nederland. Vele rijen met tafels onder een grote overkapping waar alle etenswaren, al dan niet levend, tentoongesteld liggen. Vele soorten groente, fruit, vlees en vis zijn hier verkrijgbaar. De vis wordt er voor je ogen schoongemaakt, zodat je hem vers mee kan nemen. Toen dit zag moest ik toch wel even een paar keer slikken, maar goed, de vis smaakte werkelijk heerlijk! Evenals alle lekkere tropische vruchten hier! Werkelijk verrukkelijk! Ook heb ik al meerdere exotische specialiteiten gegeten. Ik heb tot nu toe alles geprobeerd …..op het hoofd van een varken na. Die zat mij zo aan te staren dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om daar een hap van te nemen. Wel heb ik balut gegeten, een specialiteit wat men voornamelijk in de Filipijnen eet. Nu zullen jullie vast willen weten wat het is, maar zal jullie de details besparen. Mocht je nou toch zo nieuwsgierig zijn en je kunt je niet inhouden, dan kun je het altijd even op Google opzoeken. Maar ik moet zeggen, het smaakte best goed, als je er maar niet te veel bij nadenkt. Daarnaast heb ik ook al verschillende ingewanden gegeten van een varken en een kip zoals lever en darmen. Dit wordt in verschillende marinades klaargemaakt en wordt gegeten met uiteraard rijst (al ben ik er nog steeds niet op uitgegeten). Ik moet opnieuw weer toegeven dat dit echt heerlijk smaakt! Dit keer werd mij echter achteraf verteld wat ik gegeten had. Ik heb ze even een moment vol ongeloof aangekeken, maar realiseerde mij, waarom zou je het niet eten als het zo lekker is?

Ook hebben we een bezoek gebracht aan wat vrienden van de staff. Ik ben samen met Jazel, Juvie en Nelsie op pad gegaan met de jeepney, ik blijf dat toch geweldig vinden! Na anderhalf uur hadden we onze bestemming bereikt, althans dat dacht ik. Het was inmiddels al donker en waren uitgestapt. Ik was ervan uitgegaan dat zij precies wisten waar ze wonen, dit bleek echter niet het geval. Na wat verschillende straatjes doorgelopen te hebben in een toch wat chaotische wijk hebben we het huis gevonden. Maar wat hadden we een lol! Toen we daar aankwamen stond er toch zowaar een feestmaal voor ons klaar. Echt heerlijk. We zaten in een huisje in de tuin van bamboe, wat al helemaal versierd was met kerstverlichting. Daar zijn ze toch wat eerder mee hier dan in Nederland. Vele winkels zijn al helemaal in de kerstsfeer en tijdens het boodschappen hoor je de ene na de andere kerst-hit! Toch geeft dat wel een gevoel van gezelligheid!

De laatste dagen ben een beetje (heel) verkouden geweest, maar wat wil je ook met die airco’s in die supermarkten. Gelukkig was na een dag de koorts al weer verdwenen en ben ik nu weer zo goed als fit!

Op het moment dat ik dit verhaaltje aan het schrijven ben is hier een (milde) tyfoon in de buurt. Het is er afgelopen nacht behoorlijk aan toe gegaan, maar gelukkig is er geen schade. Nu regent en waait het nog steeds flink. Heb ik dat ook eens meegemaakt, al dacht ik daar vannacht niet zo gemakkelijk over.

Aanstaande maandag zal ik beginnen in het “Queen Mary Help of Christians Hospital Inc.” om daar vijf dagen mee te gaan lopen. Afgelopen week zijn we er geweest om kennis te maken. Ik heb er erg veel zin in en ben erg benieuwd om te zien hoe de verpleegkundigen hier werken. Ik had echter wel een wit uniform nodig en dus werden we verwezen naar een vrouw in de buurt die dit voor mij zou kunnen maken. Na enig zoekwerk kwamen we uit bij een klein oud huisje aan het einde van een smal straatje. Ze bleek inderdaad uniformen te maken en heeft een aantal maten opgenomen. Ik ben erg benieuwd in wat van uniform ik aan het werk zal gaan. Dat zal ik eind deze week weten, dan is het klaar (hopelijk) en kan ik het ophalen. Ook heb ik witte schoenen nodig. Ook dit was iets lastiger dan gedacht. Toen ik mij schoenmaat zij keken ze me even raar aan en werd ik al snel verwezen richting de herenschoenen. Ik heb vervolgens de leukste (minst lompe) uitgekozen en was voor tien euro helemaal blij met mijn nieuwe Adidas schoenen.

Dit was het dan weer voor dit keer, al is inmiddels het verhaaltje al weer iets langer geworden dan dat ik vooraf gedacht had.

Liefs Stephanie

PS: nog even een paar antwoorden op wat vragen van jullie… Op het moment zitten hier 31 kinderen. Dit wisselt echter sterk, als ik het goed begrepen heb is er plaats voor 45 kinderen.

Qua warmte is het hier goed te doen! Ben er inmiddels al behoorlijk aan gewend en het bevalt goed.(beter als het weer in Nederland als ik dat zo hoor.)

Oh..ja en Lauri, mijn rekeningnummer is 50.25.60.606.